وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُم مِّن بُيُوتِكُمْ سَكَنًا وَجَعَلَ لَكُم مِّن جُلُودِ الْأَنْعَامِ بُيُوتًا تَسْتَخِفُّونَهَا يَوْمَ ظَعْنِكُمْ وَيَوْمَ إِقَامَتِكُمْ وَمِنْ أَصْوَافِهَا وَأَوْبَارِهَا وَأَشْعَارِهَا أَثَاثًا وَمَتَاعًا إِلَى حِينٍ
و خداست که از خانه‌هاتان برای شما [موجبات] آرامشی پدید آورد 82 و از پوست چهارپایان نیز خانه‌هائی [=خیمه و خرگاه] برای شما قرار داد که به هنگام کوچ و اقامت سبکبارش می‌یابید و [نیز] از پشم‌ها و کرک‌ها و موهای آنها اثاث و بهره‌مندی‌هائی تا مدتی [که زنده هستید قرار داد]. 83
82- کلمه بیت شامل خانه و اماکن شخصی و عمومی همچون خانه خدا و سایر مساجد می‌شود [آل‌عمران 96 (3:96) و نور 36 (24:36) ]. شاید به این دلیل باشد که حرف «مِن» تبعیضیه را جلو کلمه «بُیُوت» قرار داده است. علاوه بر آن، همه قسمت‌های خانه محل آسایش نیست و در خانه انبار و گاراژ و آشپزخانه هم وجود دارد. کلمه سَکَنًا در جمله «مِنْ بُیُوتِکُمْ سَکَنًا» با کلمات سکنی، سکونت، اسکان و مسکن هم ریشه است و دلالت بر «آرامش» حاصل از اسکان در خانه‌های ثابت می‌کند. قسمت دوم آیه به خانه‌های موقت و سبک [خیمه و چادر] که متناسب با دوران دامداری و ضرورت کوچ آدمیان به همراه دام‌های خود از مناطق سرد و خشک به مناطق گرم و خرّم می‌باشد اشاره می‌کند.
83- جمله «حتی حین» حاوی هشداری است که همه این برخورداری‌ها برای همین دو روزه دنیاست. شاید هم منظور تا دوران صنعتی شدن و رشد تکنولوژی باشد.