24- تکرار 4 بار ضمیر «ما» در این آیه، استعدادهائی را که خدا در وجود آدمی قرار داده و نظاماتی را که بر جهان و بر نتایج اعمال ما مسلط ساخته بیان می‌کند. به این معنی که هر کس در هر زمینه‌ای از خیر و شرّ در دنیا تلاش کند، متناسب با تلاش و توانائی‌هایش و مقدوراتی که در محیط موجود است، به نتیجه مطلوب خود می‌رسد. جمله «مَا نَشَاءُ» محدوده و «میدان عملکرد» آدمی را به اندازه‌ای که خدا معین کرده نشان می‌دهد و جمله «لِـمَنْ نُرِیدُ»، «محدوده استعدادی» آدمیان را. خلاصه آنکه پرودگار عالم مانع به نتیجه رسیدن هیچ عملی، حتی جنایت‌بارترین آن نمی‌شود و در نظام او هر کس در راهی که خود برگزیده پیش می‌رود. ر ک به: آل‌عمران 145 (3:145) ، نساء 134 (4:134) ، هود 15 (11:15) و شوری 20 (42:20) .