كُلًّا نُّمِدُّ هَـؤُلَاءِ وَهَـؤُلَاءِ مِنْ عَطَاءِ رَبِّكَ وَمَا كَانَ عَطَاءُ رَبِّكَ مَحْظُورًا
ما به همه مدد می‌رسانیم؛ هم آنان [=دنیا طلبان] و هم اینان [=آخرت طلبان] و عطای پروردگارت [از هیچ کس] بازداشته نیست. 27
27- این گستردگی و فراگیری رحمت را مقایسه کنید با تنگ‌نظری‌های متعصّبان که چون می‌پندارند عطای پروردگار منحصر به آنهاست، میدان را برای دیگران تنگ و آزادی آنها را، اگر بتوانند، به کلی تعطیل می‌کنند. اما ربّ کریم دنیا را میدان عمل قرار داده تا در آخرت هر کس کِشته خویش را درو کند و بدیهی است محرومیت از محصول و عذاب کشیدن از دست خالی بودن نتیجه عمل آدمی است.