رَّبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَا فِي نُفُوسِكُمْ إِن تَكُونُوا صَالِـحِينَ فَإِنَّهُ كَانَ لِلْأَوَّابِينَ غَفُورًا
پروردگارتان به آنچه در نفس شماست [از هر کسی] آگاه‌تر است [=سوابق شما را می‌داند]، اگر واقعاً مردمانی درستکار باشید [=از گذشته نادم بوده و اصلاحی در ارتباط با والدین خود بکنید] مسلماً او نسبت به بازگشت کنندگان به حق بسی آمرزنده است. 33
33- «اوّاب» صیغه مبالغه از ریشه «اَوب» به معنای بسیار بازگشت کننده است. اوّاب صفت کسانی است که با هر دور شدنی از خدا، در نافرمانی او، به زودی به آغوش مهر و مغفرت خدا باز می‌گردند و تحمل نمی‌کنند این دوری به طول انجامد. از آنجائی که آدمی دائماً در حال غفلت و خطاست، انسان‌های هوشیار و همیشه بازگشت‌کننده را «اوّاب» می‌نامند. این صفت 5 بار در قرآن تکرار شده است. بررسی موارد مذکور معنای دقیق این کلمه را روشن می‌سازد.