34- نکته مهم در این توصیه، «صاحب حق» و سهم شناختن خویشاوندان در اموال شخص است! این سخن در آیه 38 سوره روم (30:38) نیز تکرار شده است که به گونه‌ای بدهکار بودن به خویشاوندان را القاء می‌کند.

35- «مِسْکِینَ» از ریشه سَکَنَ، دلالت بر بی‌تحرکی ناشی از کهولت یا بیماری می‌کند، فقیر و بی‌نوا بودن نیز شخص را خانه‌نشین و به اصطلاح زمین‌گیر می‌سازد.

36- «ابن‌السبیل» را عموماً در راه ماندگان ترجمه کرده‌اند، ولی در عربستان قدیم، به دلیل سختی‌های سفر، گرمای استوایی و فقدان امکانات حمل و نقل، بعید به نظر می‌رسد تعداد در راه‌ماندگان به حدّی بوده باشد که یکی از تقسیمات ششگانه غنایم تلقی گردد. بنظر این قلم، با توجه به معنای «سبیل الله» در قرآن، که غالباً در متن آیات جهادی آمده و در مقابله با «سبیل الطاغوت» قرار دارد، باید خانواده شهیدان یا فرزندان سبیل الله، یعنی جان‌سپاران جهاد‌گر فقیر بوده باشد. [توضیحات بیشتر در کتاب کلماتی از قرآن، مقاله سبیل الله، از همین قلم آمده است]. موضوع ابن‌سبیل در 8 آیه قرآن آمده است: بقره 177 (2:177) و 215 (2:215) ، نساء 36 (4:36) ، انفال 41 (8:41) ، توبه 60 (9:60) ، اسراء 26 (17:26) ، روم 38 (30:38) ، حشر 7 (59:7) .

37- «تَبْذِیر» از ریشه بَذر، تداعی کننده بذرافشانی و تخم پراکنی کشاورزان است که از دقت کافی برخوردار نیست و ممکن است به جائی زیادتر یا کمتر برسد. منظور این است که در کمک مالی به خویشاوندان، مساکین و ابن‌سبیل، نباید بی‌حساب و کتاب و بی‌رویه یا احساساتی عمل کرد، این تبذیر ممکن است ولخرجی و عدم کمک به دیگران باشد، یا عدم رعایت حساب و کتاب در کمک کردن.