رَّبُّكُمْ أَعْلَمُ بِكُمْ إِن يَشَأْ يَرْحَمْكُمْ أَوْ إِن يَشَأْ يُعَذِّبْكُمْ وَمَا أَرْسَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ وَكِيلًا
پروردگارتان به شما آگاه‌تر است [=نیازی به نظارت شما بر مخالفان ندارد.] 61 اگر بخواهد بر شما رحمت می‌آورد و اگر بخواهد عذاب‌تان می‌کند [=مشیّت و نظامات او حاکم است] و ما تو را وکیل آنها نفرستاده‌ایم [=رسول جز ابلاغ، وظیفه‌ای در قبال مخالفین ندارد].
61- اگر در این آیه به جای «هو اعلم»، گفته می‌شد «هو یعلم»، تنها بر علم خدا بر آنها دلالت می‌کرد، اما «اعلم» صفت تفصیلی است؛ یعنی خدا بهتر از شما بر اعمال و گفتار منکران آگاه است و نیازی ندارد کسی بر آنها نظارت داشته باشد. در محاورات عادی نیز وقتی به کسی می‌گوییم: من خودم بهتر می‌دانم، مخاطب می‌فهمد که خوشمان نمی‌آید در کار ما فضولی و دخالت کند!