وَمِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَّكَ عَسَى أَن يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا مَّحْمُودًا

و پاسی از شب را [علاوه بر نمازهای پنجگانه] به نماز بیدار باش 93 -این نافله‌ای [=تکلیفی اضافی] است برای تو- چه بسا پروردگارت به مقامی پسندیده برانگیزدت. 94

93- تهجّد، بیدار شدنی پس از ساعاتی خواب و استراحت، به نیروی ایمانی است که شخص را از بستر گرم و نرم جدا می‌کند و از خوف محشر و امید به نجات هشیار می‌سازد. این بیداری دل را جای دیگری نیز یادآور شده است [تَتَجَافَى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا...- سجده 16 (32:16) ].
نماز شب البته فریضه‌ای واجب نیست، اما به تصدیق قرآن، پیامبر اسلام و حلقه‌ای از یاران او، نیمی از شب، و گاه نزدیک به دو سوم آن را به راز و نیاز با خدا در نمازهای شبانه می‌گذراندند. [مزمل 20 (73:20) ].

94- بیداری از هر نوع خواب؛ خواب مرگ، خواب اصحاب کهف، خواب شب و روز و خواب غفلت را نیز بعثت می‌گویند. همچنین به فعلیت درآمدن استعدادهای بالقوه [منفی یا مثبت] نیز نوعی بعثت محسوب می‌شود. مبعوث شدن ناشی از نمازهای شبانه، به گونه‌ای شکوفائی معنوی و صفا و صیقل یافتن دل در برابر نور حق می‌باشد.