وَلَئِن شِئْنَا لَنَذْهَبَنَّ بِالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ ثُمَّ لَا تَجِدُ لَكَ بِهِ عَلَيْنَا وَكِيلًا
و اگر بخواهیم، آنچه را که بر تو [به واسطه روح الامین / جبرئیل] وحی کرده‌ایم [از خاطرت] می‌بریم، آنگاه برای خود در برابر ما [برای بازگرداندن آن اطلاعات] پشتیبانی نخواهی یافت. 104
104- آیا همین آیه به تنهائی برای ابطال ادعای بشری بودن کلمات قرآن کفایت نمی‌کند؟ اگر این سخنان جوشیده ذهن پیامبر بود، امکان نداشت از خاطرش محو و زائل شود، پس چرا عامل «وحی» را، که «امر» الهی است، نادیده بگیریم و این سخنان را قرآن محمّدی بنامیم؟!