الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَنزَلَ عَلَى عَبْدِهِ الْكِتَابَ وَلَمْ يَجْعَل لَّهُ عِوَجًا

ستایش [به تمامه] ویژه خدائی است که این کتاب [=قرآن] را بر بنده [برگزیده] خویش نازل کرد و در آن هیچگونه پیچیدگی [=دشواری درک و فهم] قرار نداده است. 1

1- «عِوَج» به طور کلی به کجی و انحراف گفته می‌شود، چه انحراف محسوس و مادّی، به معنای ناهمواری و پستی و بلندی در زمین [طه 107 (20:107) ]، چه انحراف نامحسوس و مجازی، مثل انحراف در سبیل‌الله [آل‌عمران 99 (3:99) ، اعراف 45 (7:45) و 86 (7:86) ، هود 19 (10:19) ، ابراهیم 3 (14:3) ] چه انحراف در قرآن، به معنای غیر سر راست و نامفهوم بودن آیات آن که در آیه اول این سوره [...وَلَمْ یَجْعَلْ لَهُ عِوَجًا] و آیه 28 سوره زمر (39:28) [قُرْآنًا عَرَبِیًّا غَیْرَ ذِی عِوَجٍ...] آمده است.