أَفَحَسِبَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَن يَتَّخِذُوا عِبَادِي مِن دُونِي أَوْلِيَاءَ إِنَّا أَعْتَدْنَا جَهَنَّمَ لِلْكَافِرِينَ نُزُلًا
آیا آنهائی که کافر شدند پنداشته‌اند [که موجب شرک و ناسپاسی نخواهد بود اگر] بندگان مرا به جای من به ولایت [در برآوردن حاجات و کارگزاری امور خود] بگیرند؟ [مسلماً چنین نیست] ما منزلگاه دوزخ را برای کافران آماده کرده‌ایم. 114
114- سوره زمر [39]، به خصوص آیات ابتدائی آن، با تأکید به ضرورت اخلاص در عبادت، مُهر باطلی بر ادعاهای واسطگی در تقرّب به خدا، که با توجیهاتی بشری عنوان می‌شود، می‌زند.