نَّحْنُ نَقُصُّ عَلَيْكَ نَبَأَهُم بِالْحَقِّ إِنَّهُمْ فِتْيَةٌ آمَنُوا بِرَبِّهِمْ وَزِدْنَاهُمْ هُدًى

ما قصّه [شگفت‌آور] آنها را به راستی [نه به عنوان داستان سرائی] بر تو بازگو می‌کنیم؛ 13 آنها جوانانی [برومند و آزاده] بودند که به صاحب اختیار [واقعی]‌ شان ایمان آوردند و ما [نیز به پاس این همّت] بر هدایتشان افزودیم.

13- صفت حق که برای این گزارش تاریخی آمده است، دلالت بر تحقق یافتن قطعی و حقیقی بودن آن می‌کند تا کسانی را که قصه‌های قرآن را همچون قصه رستم و افراسیاب، اسطوره‌های باستانی، یا روایت پیامبر از آنچه در ذهن و زبان معاصرینش بود می‌دانند متوجه واقعی بودن این گزارش‌ها نماید. گزارشاتی که بعضاً نه پیامبر خبری از آنها داشته، و نه قومش [هود 49 (11:49) ، آل‌عمران 44 (3:44) ].