وَاضْرِبْ لَهُم مَّثَلَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا كَمَاءٍ أَنزَلْنَاهُ مِنَ السَّمَاءِ فَاخْتَلَطَ بِهِ نَبَاتُ الْأَرْضِ فَأَصْبَحَ هَشِيمًا تَذْرُوهُ الرِّيَاحُ وَكَانَ اللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ مُّقْتَدِرًا
و برای آنها زندگی دنیا را مَثَل بزن که چون بارانی است که از آسمان نازل کردیم و گیاهان زمین آن را به خود جذب می‌کنند [=مایه سبز و خرّمى و رشد خود قرار می‌دهند] 58 آنگاه [در پائیز چنان] خشک و شکسته [=سبک] می‌گردد که بادها پراکنده‌اش می‌سازد و خدا بر هر چیزی مقتدر است [=قدر و اندازه هر چیزی را در هندسه هستی از نظر زمان و مکان مقدّر کرده است].
58- مخلوط کردن نباتات زمین آب را در اندام خود، همان خاصیت جذبی گیاهان از طریق آوندهای آن است که خلاف جهت جاذبه زمین عمل می‌کند.