فَلَمَّا بَلَغَا مَجْمَعَ بَيْنِهِمَا نَسِيَا حُوتَهُمَا فَاتَّخَذَ سَبِيلَهُ فِي الْبَحْرِ سَرَبًا
سرانجام وقتی به محل تلاقی دو دریا رسیدند، ماهی خود را [که برای توشه راه همراه داشتند] از یاد بردند، پس راهش را در آب پیش گرفت و شکافان [در میان امواج] برفت. 81
81- «سَرَبَ» همان ذَهَبَ [رفت] است، اما مفهوم به آسانی و راحتی رفتن، آنچنان که در سرازیری می‌روند، در آن وجود دارد. ماهی صید شده را اگر در آب بیندازند، اگر نمرده باشد، با تأنی و به تدریج حرکت می‌کند، اما زنده شدن ناگهانی و جهش سریع ماهی که مدت‌ها قبل صید یا پخته شده باشد، امری شگفت است.