إِنَّا جَعَلْنَا مَا عَلَى الْأَرْضِ زِينَةً لَّهَا لِنَبْلُوَهُمْ أَيُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا
ـ [آرام باش و بدان که] ما آنچه در زمین [از انواع نعمات] است، زینتی [=جاذبه‌هائی] برای آن قرار داده‌ایم تا [در میان دو جاذبه دنیای موقّت و آخرت جاوید] آنها را بیازمائیم که کدامیک نیکو کردارترند 4 [در دو راهی دنیا و آخرت و چالش میان حق و باطل و مادیات و معنویات زمینه ظهور نیکوئی‌ها پدید می‌آید].
4- اغلب مفسرین و مترجمین کلمه «ابتلاء» را آزمون و سنجش معنا کرده‌اند. اما خدا نیازی به آزمون ما و کسب اطلاع از نتیجه آن ندارد، بلکه کوره ابتلاء و فتنه برای آبدیده شدن و تحقّق یافتن استعدادها و گوهرهای نهان در وجود آدمی است.