6- برحسب آیه 12 (18:12) که از دو گروه سخن می‌گوید، به نظر می‌رسد که اصحاب کهف و رقیم دو گروه همفکر و مستقل بودند که به راه حل مشترکی رسیده و به اتفاق به غار پناه برده بودند، ولی بیشتر مفسرین بر این باورند که این دو عنوان به یک گروه اطلاق می‌شود؛ یعنی به دلیل ملازمت و اقامتشان در غار، اصحاب کهف، و به دلیل رقم خوردن سرنوشت و سالیان درنگشان در غار، اصحاب رقیم نامیده شده‌اند. رقیم [در باب فعیل] به معنای رقم خورده و مرقوم است. مثل: وَمَا أَدْرَاکَ مَا سِجِّینٌ کِتَابٌ مَرْقُومٌ [مطففین 8 (83:8) و 9] و وَمَا أَدْرَاکَ مَا عِلِّیُّونَ کِتَابٌ مَرْقُومٌ [مطففین 19 (83:19) و 20] که به رقم خوردن دو سرنوشت متفاوت اشاره دارد. از طرفی موضوع عدد و رقم و نگهداری حساب زمان در این داستان [به خصوص در آیات 11، 12، 19، 25] بسیار چشمگیر است و سَرِ نخی به دست می‌دهد که این جوانان در دو چیز سرنوشتشان با هم ملازمت پیدا کرد؛ یکی پیوندشان در «کهف» و دیگری قرار گرفتنشان در برابر این سؤال مشترک [تعیین «رقم» و عدد سالیانی] که: چقدر درنگ کردید؟