وَحَنَانًا مِّن لَّدُنَّا وَزَكَاةً وَكَانَ تَقِيًّا

و [علاوه بر آن] مهربانی ویژه‌ای از جانب خویش و پاک سیرتی 13 [به او دادیم، چون] همواره پرهیزکار بود. 14

13- واژه «زکاه» 32 بار در قرآن تکرار شده که 27 بار با فعل یؤتون [یا: آتوا، آتی، مؤتون، آتیتم، ایتاء، آتین، یؤتوا] آمده است که منظور پرداختن زکات است، 2 بار به معنای کلی آمده است [مریم آیه 31 (19:31) و 55 (19:55) ] و 2 بار نیز به عنوان صفت به کار رفته است؛ یکی این آیه و دیگری در آیه 81 سوره کهف (18:81) [فَأَرَدْنَا أَنْ یُبْدِلَهُمَا رَبُّهُمَا خَیْرًا مِنْهُ زَکَاهً وَأَقْرَبَ رُحْمًا] که به معنای پاکی و رشد و نموّ شخصیتی سالم است که پاک سیرتی شمرده می‌شود.

14- فعل کان در: «کَانَ تَقِیًّا»، استمرار تقوا و تکوین شخصیتی را می‌رساند.