فَاخْتَلَفَ الْأَحْزَابُ مِن بَيْنِهِمْ فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِن مَّشْهَدِ يَوْمٍ عَظِيمٍ
پس [با وجود همه تأکیداتی که مسیح بر توحید داشت] گروههایی [از پیروان ناخالص او] میان خویش به اختلاف پرداختند. پس وای بر کسانی که ناسپاسی کردند [=نعمت وحدت را نادیده گرفتند] از مشاهده صحنه روز عظیم [=قیامت]. 30
30- «مَشْهَدِ» اسم مکان است از ریشه «شَهَدَ»، به معنای مکان حضور و مشاهده صحنه قیامت. مکان به شهادت رسیدن را نیز مشهد میگویند.