فَاصْبِرْ عَلَى مَا يَقُـولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ غُرُوبِهَا وَمِنْ آنَاءِ اللَّيْلِ فَسَبِّحْ وَأَطْرَافَ النَّهَارِ لَعَلَّكَ تَرْضَى
پس [تو نیز] در برابر آنچه [از کفر و عناد] می‌گویند صبور باش و پیش از برآمدن آفتاب و قبل از غروب آن و [همینطور] در پاره‌ای از شب و اطراف روز، پروردگارت را [در بی عیب و نقص بودن نظاماتش] ستایش کن تا راضی شوی. 112
112- تغییر نگاه از زمین به آسمان و از مناسبات مخالفت‌آمیز جوامع بشری به نظام حکیمانه الهی در طلوع و غروب خورشید، کسی را که از آزادی مشرکین و کفار در انکار توحید، قیامت و نبوّت ناراضی و دلتنگ است، در نمازهای پنج‌گانه‌اش در اوقات متنوع شب و روز به این حقیقت می‌رساند که در تداخل نور و تاریکی و در تناوب و تداوم شب و روز، خیر و برکتی نهفته است که دلالت بر مشیت حکیمانه الهی می‌کند. در این نظام بی عیب و نقص، وجود مخالف، نه تنها عیب و ایرادی محسوب نمی‌شود، بلکه باید از میدان دادن به آنان استقبال کرد و از آن «راضی» بود.