18- اصطلاح «شرح صدر» که نشانه گشادگی قفسه سینه در تنفس و تحمل سختیها و صعود می‌باشد، تمثیلی است برای گشودن‌ِ اختیاری و با اشتیاق سینه در هوای اهداف و تمایلات انسانی، که می‌تواند کفر باشد [...مَنْ شَرَحَ بِالْکُفْرِ صَدْرًا...- نحل 106 (16:106) ] یا تسلیم به خدا، آنچنان که در این آیه، همچنین آیه 125 انعام (6:125) آمده است [کسی که خدا بخواهد رهبری اش کند، سینه‌اش را برای تسلیم به حق گشاده می‌دارد و کسی را خواهد به گمراهی رها سازد، سینه‌اش را تنگ و حق‌ناپذیر می‌گرداند، گوئی به سختی به آسمان صعود می‌کند! این چنین خدا بار سنگین گناه را بر کسانی که ایمان نمی‌آورند قرار می‌دهد].
اولین درخواستی که حضرت موسی پس از دریافت مأموریت سخت به مصاف فرعون رفتن از خدا می‌کند، همین «انشراح صدر» بوده است [قَالَ رَبِّ اشْرَحْ لِی صَدْرِی وَیَسِّرْ لِی أَمْرِی- طه 25 (20:25) و 26]، قرآن تحقق چنین شرح صدری را نیز نسبت به پیامبر اسلام(ص) در سوره‌ای به همین نام اعلام کرده است: أَلَمْ نَشْرَحْ لَکَ صَدْرَکَ و...