4- خدائی که جهان هستی را اداره می‌کند، می‌توان با صفات: قادر، قوی، قاهر، قیوم، و امثالهم معرفی کرد، اما در این آیه او را به صفت «رحمان»، که دلالت بر رحمت عام و جهان‌گستر خدائی می‌کند، معرفی کرده است تا نشان دهد قرآن از چنین سرچشمه‌ای به سوی انسان‌ها نازل شده است. در آیه 5 سوره یاسین (36:5) ، آن را نازل شده از رحمت خاص خدا [تَنْزِیلَ الْعَزِیزِ الرَّحِیمِ] و نیز در آغاز سوره فصلت نازل شده از هر دو رحمت عام و خاص معرفی کرده است [تَنْزِیلٌ مِنَ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ].
نازل کننده قرآن را در آیات 4 تا 8 باچهار صفت: 1- خالقیت، 2- رحمانیت [در اداره عرش و تدبیر جهان]، 3- مالکیت، و 4- علم معرفی می‌کند. آیه 5 خالقیت زمین و آسمان بلند را ذکر می‌کند.