الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْدًا وَسَلَكَ لَكُمْ فِيهَا سُبُلًا وَأَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّن نَّبَاتٍ شَتَّى
همان [خدائی] که زمین را گهواره [=زیستگاه] شما قرار داد و برای شما در آن راه‌هائی [برای ارتباط با یکدیگر و سیر و سفر از خلال سلسله کوهها] کشید و از آسمان بارانی [مبارک و زندگی بخش] نازل کرد که در نتیجه آن گونه‌های متنوع از گیاهان مختلف را پدید آوردیم. 34
34- افعال: جعل، سلک و انزل، که اوصافی است [در سوم شخص مفرد غائب] برای «الذی» در ابتدای آیه، در انتهای آیه تبدیل به ضمیر دوم شخص حاضر «جعلنا» [ما قرار دادیم] می‌شود. رمز این تغییر شاید متوجه ساختن ما به نقش فاعلیت طبیعت در پرورش انواع گونه‌های نشاط آور باشد.