لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَمَا تَحْتَ الثَّرَى
هر آنچه در آسمان‌ها [=عالم کهکشان‌ها] و هر آنچه در زمین و [فضای] میان آن دو، و آنچه زیر خاک است منحصراً از آنِ اوست. 5
5- در آیه قبل بر نظام مدیریتی جهان، که نه برای استشمار خلق، بلکه برای رحمت به آنان بنا شده، اشاره داشت و در این آیه بر «مالکیت» مطلق و انحصاری او بر همه هستی در جلوه‌های ظاهر و پنهان آن و در آیه بعد بر «علم» خدا نسبت به آشکار و پنهان. این 4 اصل، 4 پایه نظام آفرینش است که از اسماء نیکوی الهی نشأت گرفته است [مفهوم آیه 8].