فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ بِجُنُودِهِ فَغَشِيَهُم مِّنَ الْيَمِّ مَا غَشِيَهُمْ

ـ [پس از کوچ شبانه بنی‌اسرائیل] فرعون با سپاهش از پی آنها تاخت، پس [سرانجام امواجی از] دریا آنان را به [سبب و جزای] آنچه [چشم بصیرت] آنها را پوشانده بود، فرو پوشاند. 58

58- تمامی آیات این سوره با آهنگ یکسانی با صدای یاء یا الف ختم می‌شود، به استثناء آیه 78 که با حرف «م» ختم شده است. اگر آخرین کلمه این آیه به جای «غَشِیَهُمْ»، غَشِیَ می‌شد، که مشابه آن در سوره نجم آیات 16 (53:16) و 54 (53:54) نیز تکرار شده است، آهنگی یکسان با بقیه آیات سوره پیدا می‌کرد، ولی گویا با این تغییر آهنگ ناگهانی خواسته است اذهان را به تدبّر در این تفاوت و به معنای فراتر از ظاهر آیه وادار سازد؛ ضمیر «هُم» که در انتهای آیه آمده است، نشان می‌دهد امواجی که فرعونیان را پوشاند، تحقق عینی و نتیجه کفر و عنادی بود که دل آنها را پوشانده و از مشاهده حقایق محروم کرده بود.
در ضمن از نظر آماری و نظم عددی ویژه‌ای که میان الفاظ سوره‌های قرآن برقرار است، اگر کلمه «غَشِیَهُمْ» در انتهای آیه 78 (20:78) تبدیل به غَشِیَ می‌شد، با توجه به حروف مقطعه «طه» در ابتدای سوره، از تعداد حرف «ه» در کل سوره کاسته می‌شد و مضرب عدد 19 که «رشاد خلیفه» محقق مصری در سالیان پیش به عنوان کد سوره‌های دارای حروف مقطعه و ارتباط سوره‌های با حروف مقطعه مشترک با یکدیگر کشف کرده بود، تحقّق پیدا نمی‌کرد.