59- آیا منظور از سمت راست طور [جَانِبَ الطُّورِ الْأَیْمَنَ]، که در آیه سوره 30 سوره قصص (28:30) [...نُودِیَ مِنْ شَاطِئِ الْوَادِ الْأَیْمَنِ...] نیز آمده است، جهت راست جغرافیائی است، یا «یمین» دلالت بر خجستگی و یمن و برکتی که در آن سرزمین در طول تاریخ جریان داشته می‌کند؟ قرآن این سرزمین را «وَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى» [طه 12 (20:12) ، نازعات 16 (79:16) ]، «الْبُقْعَهِ الْمُبَارَکَهِ» [قصص 30 (28:30) ] و «الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَهَ» [مائده 21 (5:21) ] که مکانی مقدس و پُر برکت است نامیده.

60- به این دو رزق الهی علاوه بر این سوره، در سوره‌های بقره 57 (2:57) و اعراف 160 (7:160) نیز اشاره شده است. مَنّ یا منّت همان نعمت گرانی است که خدا به آن وسیله بندگان را از بند گرفتاریها رها می‌سازد. چندان مهم نیست که بدانیم «من» چگونه رزقی بوده است، همین که آنها را از گرسنگی نجات می‌داده کفایت می‌کند، گفته شده اصل «سَلوْ» به معنای آرامش است و تسلیت نیز از همان ریشه می‌باشد. مفسران بعضاً «من» را نوعی صمغ درختی که تورات آن را نان آسمانی شمرده، و «سلوی» را نوعی پرنده مثل بلدرچین دانسته‌اند، در هر حال، این دو نعمت، هم جسم آنها را تغذیه می‌کرده و هم جان‌شان را آرامش می‌بخشیده است.