قَالُوا مَا أَخْلَفْنَا مَوْعِدَكَ بِمَلْكِنَا وَلَكِنَّا حُمِّلْنَا أَوْزَارًا مِّن زِينَةِ الْقَوْمِ فَقَذَفْنَاهَا فَكَذَلِكَ أَلْقَى السَّامِرِيُّ

گفتید: ما به میل و اختیار خود وعده تو را خلاف نکردیم، بلکه بارهائی از زینت‌های آن قوم [=فرعونیان] بر ما بار شده بود که آنها را [ذوب کرده و برای ساخت مجسمه طلائی در آتش] افکندیم و این چنین سامری به ما القاء کرد [وگرنه ما بی تقصیر هستیم]. 68

68- فرافکنی و نسبت دادن گناه به دیگری، از نشانه‌های مردمان زبون و بی شخصیت می‌باشد که شهامت اعتراف به اشتباه خود را ندارند و همواره با مرگ خواهی برای مخالفان یا رقیبان، نقاط ضعف خود را ندیده می‌گیرند. منظور از «أَوْزَارًا مِنْ زِینَهِ الْقَوْمِ»، ظاهراً طلا و تزئیناتی بوده که بنی‌اسرائیل پس از غرق فرعونیان با خود حمل می‌کردند. این طلاها را احتمالا از تزئینات لباس افسران غرق شده فرعونی به دست آورده بودند که از مدل لباس‌های آنها می‌توان چنین پنداشت، و یا ممکن است بنی‌اسرائیل پس از غرق سپاه فرعون به مصر بازگشته و کاخ‌های بی صاحب را به جبران دوران بردگی و استثمار خود غارت کرده باشند [والله اعلم].