قَالَ يَاابْنَأُمَّ لَا تَأْخُذْ بِلِحْيَتِي وَلَا بِرَأْسِي إِنِّي خَشِيتُ أَن تَقُولَ فَرَّقْتَ بَيْنَ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَلَمْ تَرْقُبْ قَوْلِي
گفت: ای پسر مادرم، 73 ریش و سر مرا مگیر! [اگر میبینی کوتاه آمدم] ترسیدم بگوئی میان بنیاسرائیل تفرقه انداخته و توصیه مرا رعایت نکردهای.
73- برادر را پسر مادر خود خطاب کردن، نوعی پیوند محبّت زدن و ابراز همخونی و نزدیکی است تا برادری را که خشمگین شده است آرام کند. مشابه همین عکسالعمل را میتوانیم در آیه 150 سوره اعراف (7:150) ببینیم و نیز پاسخ دیگر هارون را که: «آنها مرا در موضع ضعف قرار داده و حتی نزدیک بود بکشند! پس مرا در برابر دشمنان شماتت مکن و در ردیف ستمگرانم قرار مده» [...وَأَلْقَى الْأَلْوَاحَ وَأَخَذَ بِرَأْسِ أَخِیهِ یَجُرُّهُ إِلَیْهِ قَالَ ابْنَ أُمَّ إِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُونِی وَکَادُوا یَقْتُلُونَنِی فَلَا تُشْمِتْ بِیَ الْأَعْدَاءَ وَلا تَجْعَلْنِی مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ].