قَالَ بَصُرْتُ بِمَا لَمْ يَبْصُرُوا بِهِ فَقَبَضْتُ قَبْضَةً مِّنْ أَثَرِ الرَّسُـولِ فَنَبَذْتُهَا وَكَذَلِكَ سَوَّلَتْ لِي نَفْسِي
گفت: من به چیزی پی برده بودم که بقیه شناخت نداشتند [=نقطه ضعف قوم و تعلق‌شان به گوساله و طلا را می‌دانستم] درنتیجه مشتی از اثر [تعالیم و آموزه‌های] رسول را برگرفتم 75 و آن را مطرح ساختم 76 و این چنین نفسم [انجام این کار] را در نظرم آراست.
75- در تشخیص اینکه منظور آیا رسول جبرئیل است یا موسی(ع)؟ و «اثر»، جای پای جبرئیل است یا تعلیمات موسی(ع)؟ سخنان بسیاری گفته شده است، اما اگر خواسته باشیم از خود قرآن برای فهم موضوع مدد بگیریم، آیه 84 همین سوره (20:84) [قَالَ هُمْ أُولاَءِ عَلَى أَثَرِی...] نشان می‌دهد که رسول، خود موسی(ع) و منظور از اثر، همان آموزه‌های آن پیامبر به قومش می‌باشد.
76- معنای «نَبَذَ»[در فَنَبَذْتُهَا] انداختن و افکندن است، اما در اینجا معنای «طرح» موضوع و درانداختن یک نظر دارد.