78- «فَزَعُ» حالت ویژه‌ای است که از مواجهه با صحنه‌ای وحشتناک به قلب انسان دست می‌دهد، اصطلاحاً می‌گویند: دلم فرو ریخت، از جا کنده شد، به شدت تپید، منقبض شد و…

79- «تَلَقّی» [در باب تفعّل] نوعی دریافت توأم با تمایل و پذیرش و آمادگی است، مثل: تلقی کلمات الهی توسط حضرت آدم [بقره 37 (2:37) ]، تمایل توده‌های مردم به شنیدن شایعات علیه دیگران [نور 15 (24:15) ]، اخذ و دریافت اطلاعات مربوط به گفتار و کردار انسان توسط دو فرشته گمارده بر او [ق 17 (50:17) ]. تلقی فرشتگان نسبت به مؤمنان در قیامت، زیر چتر حمایتی مثبت خود بردن آنان است. هیأت فعل تتلقّی [به جای تلقّی] شدت و دوام آن را می‌رساند. مثل: تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلَائِکَهُ [فصلت 30 (41:30) ].