80- شکل‌گیری کهکشان‌ها که به تخمین دانشمندان نجومی از حدود 10 بیلیون سال پس از انفجار بزرگ اولیه [Big Bang] رخ داده است، ناشی از نیروئی است که از انقباض بیشتر جهان، ناشی از نیروی جاذبه، مانع شده و پس از آنکه با شدت یافتن مجدد انبساط عالم و پیدایش انرژی ناشناخته تاریک [Culprit: Dark Energy]، کهکشان‌ها در حرکتی مارپیچی حلزونی پدید آمدند که طومارنامه‌ها نمادی از آن است.
در مورد پایان جهان، تئوریهای گوناگونی، برحسب آنکه سرانجام جاذبه یا ضدجاذبه [Antigravity] غلبه کند، توسط دانشمندان نجومی عرضه شده است. اینکه آیا چگالی ماده برای بقای نیروی فعلی جاذبه کافی خواهد بود یا دچار فروپاشی می‌شود، نامعلوم است. با قدرتی که ضد انرژی [Anti Energy]، که نوعی ضد جاذبه است دارد، شاید شدت یافتن انبساط عالم به واسطه این انرژی موجب شکاف و فروپاشی عظیمی شود که جهان را از شکل کهکشانی به حالت اتم برگرداند، در غیر اینصورت، جهان صدها میلیارد سال پس از مرگ ستارگان به انبساط خود ادامه خواهد داد. آنچه از این آیه می‌توان فهمید، همان بازگشت به شکل اولیه در آغاز پیدایش است.