وَجَعَلْنَا فِي الْأَرْضِ رَوَاسِيَ أَن تَمِيدَ بِهِمْ وَجَعَلْنَا فِيهَا فِجَاجًا سُبُلًا لَّعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ

و در زمین کوههائی [را لنگرهائی برای ثابت نگه داشتن قاره‌ها روی قشر مذاب] قرار دادیم تا حرکتشان ندهد 24 و در آن دره‌هائی [=چین و شکن‌هائی در سلسله جبال] پدید آوردیم تا [مردم از آن مسیرها] راه یابند. 25

24- «رواسی» جمع «راسیه» به معنای لنگر است که موجب توقف کشتی در بندر می‌گردد. کوه‌ها نیز به دلیل غیر مسطح بودن زیر و روی آنها، قاره‌های زمین را روی قشر مذاب زمین نگه می‌دارند و مانع حرکت آنها می‌گردند. این اصطلاح 10 بار در قرآن تکرار شده است: رعد 3 (13:3) ، حجر 19 (15:19) ، نازعات 32 (79:32) ، نحل 15 (16:15) ، انبیاء 31 (21:31) ، نمل 61 (27:61) ، لقمان 10 (31:10) ، فصلت 10 (41:10) ، ق 7 (50:7) ، و مرسلات 27 (77:27) . خطبه 202 نهج‌البلاغه نیز در همین زمینه است: ...کوهها را در هوا برافراشت و بُن آنها را در آب فرو برد و آنها را از زمین‌های هموار و پست برکشید و در اقطار زمین فرو کرد، قله‌ها را برافراشت و بلندیهایش را به اطراف کشید و این کوهها را ستون‌های زمین گردانید و چون میخ‌ها در زمین فرو کرد و زمین که جنبان بود آرامش یافت تا ساکنان خود را نلرزاند و بار خود نریزد و از جای خود به جای دیگر منتقل نشود.

25- تدبیر پیدایش دره‌ها برای راهیابی را در آیه 15 سوره نحل (16:15) نیز می‌توانید ببینید.