لَوْ يَعْلَمُ الَّذِينَ كَفَرُوا حِينَ لَا يَكُفُّونَ عَن وُجُوهِهِمُ النَّارَ وَلَا عَن ظُهُورِهِمْ وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ
اگر منکران می‌دانستند آن هنگامی که [عذاب فرا رسد] نه می‌توانند آتش را از رویهاشان [=نماد رویکرد باطل‌شان] و پشت‌هاشان [=نماد تکیه کردن‌هاشان به ستمگران] برگردانند 31 و نه [از طرف هیچ کسی] یاری می‌شوند [امروز چنین انکاری نمی‌کردند].
31- در فرهنگ قرآن، وجوه نماد توجه و روی آوردن به چیزی یا کسی، و ظهور، نماد پشتیبانی و تکیه کردن به آن است. و گرنه چهره یا پشت آدمی گناه بیشتری از سایر اعضاء بدن ندارد که آتش متوجه آن شود. در همه زبان‌ها تشبیه امور معنوی و مجازی به امور مادی حقیقتی امری عادی است.