بَلْ قَالُوا أَضْغَاثُ أَحْلَامٍ بَلِ افْتَرَاهُ بَلْ هُوَ شَاعِرٌ فَلْيَأْتِنَا بِآيَةٍ كَمَا أُرْسِلَ الْأَوَّلُونَ
ـ [نه تنها آیات قرآن را سحر و جادو شمردند] بلکه گفتند: [قرآن مجموعه‌ای از] خواب‌های پریشان است، یا اینکه: آن را از خود درآورده، 4 و یا [گفتند:] او یک شاعر است! پس [اگر در مدعایش صادق است] باید همچنانکه رسولان پیشین [با معجزه‌ای] فرستاده شدند، [او نیز] برای ما نشانه‌ای [=معجزه‌ای] بیاورد.
4- «افتری» از ریشه «فَرَی»، سخنانی من درآوردی و بی پایه و اساس و بافته شده است. در قرآن آمده است که ماجرای حضرت یوسف(ع) قصه‌ای بافته شده و ساختگی نیست، بلکه حقیقتی است که در کتاب‌های پیشین نیز ذکر گردیده است: «...مَا کَانَ حَدِیثًا یُفْتَرَى وَلَکِنْ تَصْدِیقَ الَّذِی بَیْنَ یَدَیْهِ...» [یوسف 111 (12:111) ].