فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَوَهَبْنَا لَهُ يَحْيَى وَأَصْلَحْنَا لَهُ زَوْجَهُ إِنَّهُمْ كَانُوا يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَيَدْعُونَنَا رَغَبًا وَرَهَبًا وَكَانُوا لَنَا خَاشِعِينَ
پس دعایش را اجابت کردیم و یحیی را به او بخشیدیم و همسرش را [که نازا بود] برای او اصلاح [=بارور] کردیم، 64 آنها در نیکیها شتاب میورزیدند 65 و ما را با امید [رحمت] و بیم [عذاب] میخواندند و فقط در برابر ما خاشع بودند. 66
64- اشاره به نازا [عاقر] بودن همسر زکریا را در آیات 5 (19:5) و 8 سوره مریم (19:8) نیز مییابید.
65- سرعت داشتن در کارهای خیر نشانه انگیزه و اشتیاق زیاد داشتن برای جلب رضای خدا و بیتابی و شتابورزی در آن است. فعل «یُسَارِعُونَ» 7 بار در قرآن آمده است که 3 مورد آن ناظر بر شتاب ورزیدن در کارهای نیکوست [آلعمران 114 (3:114) ، انبیاء 90 (21:90) ، مؤمنون 61 (23:61) ] و 4 مورد آن در شتابورزی منکران در کفر و گناه و تجاوز [آلعمران 176 (3:176) ، مائده 41 (5:41) و 52 (5:52) و 62 (5:62) ].
66- در جمله «کَانُوا لَنَا خَاشِعِینَ»، مقدم آمدن «له» بر خاشعین، انحصار و اختصاص را میرساند.