35- «طیب» بر هر آنچه دل‌پسند و مطلوب باشد گفته می‌شود که سخن نیکو شنیدن یکی از موارد آن است. در قرآن آمده است که بهشتیان در آن مکان هرگز سخن دروغ، خودخواهانه و لغو نشنوند، مگر گفتاری سراسر سلامت و صلح‌آمیز [مریم 62 (19:62) ، واقعه 25 (56:25) ، نبأ 35 (78:35) ، غاشیه 11 (88:11) ]. در بهشت یکسره تحیت و زنده باد است [فرقان 75 (25:75) ، یونس 10 (10:10) ، ابراهیم 23 (14:23) ، احزاب 44 (33:44) ] و بالاترین آن، تحیت مبارک، طیبی از جانب خداست [تَحِیَّهً مِنْ عِنْدِ اللهِ مُبَارَکَهً طَیِّبَهً- نور 61 (24:61) ].

36- «صِرَاطِ الْحَمِیدِ»، علاوه بر این آیه، در آیات 1 ابراهیم (14:1) و 6 سبا (34:6) نیز آمده است. صراط حمید راهی است که دیگران را به ستایش و تحسین سالک این راه وا می‌دارد. این راه، همان راه خداوند عزیز حمید است که رهروان را به عزّت و ستودگی رهنمون می‌گردد.