وَلِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنسَكًا لِّيَذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَى مَا رَزَقَهُم مِّن بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ فَإِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَلَهُ أَسْلِمُوا وَبَشِّرِ الْمُخْبِتِينَ
ما برای هر امتی مناسکی [=آدابی برای قربانی و ایثار] قرار داده‌ایم تا نام خدای را به خاطر چهارپایانی که روزی آنها کرده است یاد کنند. معبود شما معبودی یکتاست. پس تنها در برابر [فرامین] او تسلیم باشید، و مخبتین [اهل تسلیم و تواضع و نرم دلی] را بشارت ده؛ 51
51- «مُخْبِتِینَ»، از ریشه «خُبْت» [نرم و هموار]، به اهل تواضع و خشوع در برابر خدا گفته می‌شود. گوئی جاده وجودشان در برابر مَرکب حق صاف و هموار بوده و هیچ مانعی و رادعی ندارد. این کلمه سه بار در قرآن آمده است [هود 23 (11:23) ، حج 34 (22:34) و 54 (22:54) ].