وَأَصْحَابُ مَدْيَنَ وَكُذِّبَ مُوسَى فَأَمْلَيْتُ لِلْكَافِرِينَ ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ
و اهل مَدْین [=قوم شعیب]. موسی نیز مورد تکذیب قرار گرفت، با این حال به منکران [برای اصلاح] مهلت دادم و سپس [چون به گمراهی و ستمگری ادامه دادند، به عواقب اعمال] گرفتارشان کردم، پس دفع کردن من، [ستمگران را] چگونه بود؟ 60
60- کلمه «نکیر» را اغلب مترجمان «انکار» معنا کرده‌اند. با توجه به چهار مورد که این کلمه با ضمیر متکلم وحده [کسره زیر راء = نکیرِ] به صورت: «فکیف کان نکیرِ» در مورد خدا تکرار شده است، می‌توان فهمید انکار خدا همان نپذیرفتن و پس زدن ستمگران است.