74- «اخْسَؤُوا»، از «خَسَأَ»، فرمانی برای طرد و دور کردن، همراه با حقارت و زبونی است. علاوه بر این آیه، سه بار دیگر این واژه در قرآن آمده است که دو مورد آن فرمان تکوینی خدا خطاب به قومی از بنی‌اسرائیل است که با دنباله‌روی و تقلید از گمراهان، در مقلّد صفتی و بی شخصیتی به مرحله میمونی تنزّل کردند و از رحمت خدا مطرود و رانده گشتند. [...کُونُوا قِرَدَهً خَاسِئِینَ- بقره 65 (2:65) و اعراف 166 (7:166) ]. و یکبار نیز در معنای خستگی چشم و ناتوانی از دیدن آمده که همان مفهوم دوری و محرومیت را دارد [ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ کَرَّتَیْنِ یَنْقَلِبْ إِلَیْکَ الْبَصَرُ خَاسِئًا...- ملک 4 (67:4) ].