قَالَ إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا لَّوْ أَنَّكُمْ كُنتُمْ تَعْلَمُونَ
ـ [خدا] گوید: [آری] جز اندکی درنگ نکردید! کاش شما جداً [این حقیقت را در تمام مدت عمر] میدانستید. 78
78- جمله «لَّوْ أَنَّکُمْ کُنتُمْ تَعْلَمُونَ» با حرف تأکید «اِنَّ»، فعل «کنتم»، که تکوین شخصیتی را میرساند، و فعل مضارع «تعلمون»، ضرورت توجه دائمی به ناپایداری و موقت بودن عمر را نشان میدهد.