إِنْ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا الدُّنْيَا نَمُوتُ وَنَحْيَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ
جز زندگی دنیائی ما، هیچ [خبری] نیست، [ما پیران] می‌میریم و [نسل تازه‌ای] زنده می‌شویم و هرگز برانگیخته نمی‌شویم. 28
28- مقدّم آمدن مردن بر تولد در این آیه، در حالی که برعکس است، ظاهراً جنبه عمومی و اجتماعی و تداوم نسل‌ها را که با مرگ پدران و جایگزینی فرزندان جبران می‌شود نشان می‌دهد.