48- مترفین از ریشه «تَرَفَ»، به طبقه عیاش و کامجو و به اصطلاح مرفهین بی درد و مسئولیت اطلاق می‌گردد. «تَرَفُّه»، رفاه زدگی است که به طغیان و سرکشی شخص منجر شده باشد، و گرنه داشتن مال و امکانات وسیع الزاماً بد نیست و این سخن از پیامبر اسلام نقل شده که: «چه نیکوست مال کسب شده از راه پاک و حلال نزد بنده صالح» [نعم مال صالح عند عبد صالح]، و به گفته مولوی:
مال را چون بهر حق باشی حمول
نعم مالٌ صالح گفت آن رسول
مشتقات این واژه 8 بار در قرآن تکرار شده که تماماً بیانگر رفاه‌زدگی و سرکشی ثروت است. از جمله: اسراء 16 (17:16) و سبا 34 (34:34) .

49- «یَجْرُونَ» از «جأر»، به گریه و زاری و استغاثه و التماس افتادن و نشانگر حالتی است که متکبران با سقوط از قله غرور بی صبری وجزع و فزع می‌کنند. چنین است ویژگی آدم‌های بیظرفیت که ثبات و سکون‌شان را با دارائی و ثروت یا مصیبت و محرومیت از دست می‌دهند.