وَلَوْ رَحِمْنَاهُمْ وَكَشَفْنَا مَا بِهِم مِّن ضُرٍّ لَّلَجُّوا فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ

[به حدّی که] اگر بر آنها رحمت آوریم و گرفتاری [های ناشی از تبه‌کاری هایشان] را از آنها برداریم [نه تنها متنبّه نمی‌شوند، بلکه] مطمئناً در سرگردانی [گمراهی]، با لجاجت به طغیان‌شان ادامه می‌دهند.