حَتَّى إِذَا فَتَحْنَا عَلَيْهِم بَابًا ذَا عَذَابٍ شَدِيدٍ إِذَا هُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ
تا آنکه [در نتیجه بی‌اعتنائی به عذاب‌های هشدار دهنده،] دری از عذابِ شدید به رویشان گشودیم [=آزادشان گذاشتیم تا اسب عصیان بتازند] که ناگاه [در مواجهه با عواقب نهائی عصیان] به کلی نومید شدند. 58
58- گشودن دری از عذاب را در آیه 44 سوره انعام (6:44) [فَلَمَّا نَسُوا ... فَإِذَا هُمْ مُبْلِسُونَ] چراغ سبز دادن برای ورود به هر خلاف و خیانتی، بی‌هیچ هشدار و تذکری، وصف کرده است، تا جائی که منکران مست و مغرور دستاورد تباه خود شدند و در این سراشیبی سقوط، سرانجام سرشان به سنگ سرنوشت سیاه‌شان خورد.