60- در این آیه به جای خلقکم یا انشأکم، فعل «ذَرَأَکُمْ» و به جای من الارض، «فِی الأَرْضِ» آمده است. «ذرء» را آفریدن گفته‌اند، آفریدنی نوظهور و بدیع و بیسابقه. اصل این کلمه ظهور است. جمله «ذَرَأَکُمْ فِی الأَرْضِ» نشانگر پیدایش نوظهور آدمی در زمین می‌باشد. در این آیه [و عیناً آیه 24 سوره ملک (67:24) ] به پیدایش انسان از خاک اشاره کرده و در آیه 11 سوره شوری (42:11) به پیدایش آن از درون مبادلات ژنتیکی زوجین [...جَعَلَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْوَاجًا وَمِنَ الْأَنْعَامِ أَزْوَاجًا یَذْرَؤُکُمْ فِیهِ...].