وَلَا يَأْتَلِ أُولُو الْفَضْلِ مِنكُمْ وَالسَّعَةِ أَن يُؤْتُوا أُولِي الْقُرْبَى وَالْمَسَاكِينَ وَالْمُهَاجِرِينَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلْيَعْفُوا وَلْيَصْفَحُوا أَلَا تُحِبُّونَ أَن يَغْفِرَ اللَّهُ لَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ
توانگران و ثروتمندان شما نباید از دستگیری مالی خویشاوندان، مساکین و مهاجرین در راه خدا [که نیازمند هستند، اما در چنین شایعه پراکنی مشارکت داشته‌اند] خودداری کنند، [بلکه] باید درگذرند و چشم پوشی کنند، مگر [خود شما] دوست ندارید که خدا [خطاهای] شما را ببخشد؟ و خدا آمرزنده مهربان است. 14
14- این توصیه بیانگر این حقیقت است که کمک مالی به دیگران الزاماً ارتباطی با نماز خوان بودن یا نبودن و ایمان و اعتقادات آنها ندارد، همینکه نیازمند باشند کفایت می‌کند، ما قرار نیست در دنیا مزد ایمان کسی را بدهیم، این امور مختص خداست.