وَالَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَأْتُوا بِأَرْبَعَةِ شُهَدَاءَ فَاجْلِدُوهُمْ ثَمَانِينَ جَلْدَةً وَلَا تَقْبَلُوا لَهُمْ شَهَادَةً أَبَدًا وَأُولَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ
و کسانی که زنان پاکدامن را متهم [به فحشاء] می‌کنند و سپس چهار شاهد [برای اثبات ادعای خود] نمی‌آورند، [به خاطر این تهمت بی شاهد، آنها را] هشتاد ضربه شلاق بزنید و [از این به بعد] هرگز از آنان شهادتی را نپذیرید که اینان خارج شده از [حریم] شریعت‌اند. 6
6- «فسق» در زبان عربی، پاره کردن پوسته محافظ است که موجب «فساد» می‌گردد. همچون پاره شدن پوست میوه که موجب نفوذ میکرب و فساد و گندیدگی آن می‌شود. پوسته انسان همان حریم و حدود شرعی و نظامات ایمانی است. تقوا نیرویی است که ما را به محافظت از حریم و حدود یاری می‌کند و فسق به پاره کردن آن و تجاوز از مرزهای مجاز گفته می‌شود.