61- جمله « وَمَا مَلَکَتْ أَیْمَانُهُمْ» [آنچه به ملک یمین گرفته‌اید- به قدرت جنگی یا مالی به دست آورده‌اید] جمعاً 15 بار در قرآن تکرار شده است که به شرح مرحوم طالقانی [در تفسیر پرتوی از قرآن ذیل آیه 3 سوره نساء]: «با فعل ماضی آمده، نه وصف کنونی: مملوککم، و نه فعل استمراری: تملک ایمانکم، و خبر از گذشته را می‌رساند که از سنن و باقیمانده جاهلیت بوده... با آنکه به بردگی گرفتن اسیران جنگی، روش همه جائی و همگانی بود و گاهی مصلحت، در سراسر جنگهای پیروز‌مندانه اسلام آن روز، از مشرکان مغلوب کسی به بردگی گرفته نشد. [در جنگ‌های] بدر، فتح مکه، و حنین، در حدود شش هزار زن و کودک اسیر شدند. مهاجر و انصار به پیروی از رسول خدا(ص) همه اسیران خود را که جزء غنائم‌شان بود، آزاد کردند... تا سال دهم هجرت و رسول خدا، در هر جا که توحید پایه می‌گرفت، بردگی و تبعیض از میان می‌رفت... تا پس از گسترش فتوحات و خلافت، که ناخلف‌هائی به چهره اسلام درآمدند که از درون مشرک و از مرتجعان جاهلیت بودند، تبعیض‌های قومی و نژادی و آزادی از مسلمانان و موحدان سلب شد و قصور خلفا و وابستگان آنان از غلامان و کنیزان پر گردید [ج 4 ص 70 تا 72].

62- «حُلُمْ» که به سن بلوغ گفته می‌شود با صفت «حلیم» که 15 بار در قرآن تکرار شده، هم ریشه‌اند، از طرفی «حِلم» با «عِلم» قرین است و حلیم به کسی گفته می‌شود که با علم و آگاهی درونی، بر احساسات خشم و غضب و سایر غرائز حیوانی خود غلبه کرده و همچون رفتار طبیب با بیمار، با مهر و محبت معایب رفتاری آنها را با مدارا مداوا می‌کند. سن بلوغ نیز به طور طبیعی زمانی است که آدمی دوران جوش و خروش و احساسات جوانی را باید پشت سر گذاشته و با تسلط بر نفس، عاقلانه عکس‌العمل نشان دهد. از این جهت، این مرحله سنی را حُلُم نامیده‌اند.

63- واژه «عورت» [و عورات] جمعاً 4 بار در قرآن آمده است. به خانه‌ای که حفاظ نداشته و در معرض دزدی و دستبرد به مال و ناموس باشد، عوره می‌گویند [احزاب 13 (33:13) ]، لباس نیز همچون حفاظ، اندام جنسی را از معرض دزدان ناموس و بیماردلان می‌پوشاند و عورت از نظر لغوی، به چیزی گفته می‌شود که آشکار شدنش شرم‌آور و شنیع باشد. سه وقتی را که در این آیه «ثَلَاثُ عَوْرَاتٍ» نامیده است، همان اوقات تعویض لباس‌های بیرون با لباس سبک خواب و استراحت است که این تعویض در حضور فرزندان ناپسند است.