لَّا تَجْعَلُوا دُعَاءَ الرَّسُـولِ بَيْنَكُمْ كَدُعَاءِ بَعْضِكُم بَعْضًا قَدْ يَعْلَمُ اللَّهُ الَّذِينَ يَتَسَلَّلُونَ مِنكُمْ لِوَاذًا فَلْيَحْذَرِ الَّذِينَ يُخَالِفُونَ عَنْ أَمْرِهِ أَن تُصِيبَهُمْ فِتْنَةٌ أَوْ يُصِيبَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ
ـ [ای مؤمنین،] فرا خواندن پیامبر را [برای مشارکت در جهاد و سایر امور اجتماعی] همچون درخواست [عادی] بین یکدیگر تلقی نکنید. هر آینه خدا کسانی از شما را که مخفیانه، در پشت جمعیت، صحنه را ترک می‌کنند می‌شناسد؛ 68 پس کسانی که از فرمان رسول سرپیچی می‌کنند، باید [از عوارض] فتنه‌ای [در دنیا] یا عذابی دردناک حذر کنند.
68- «یَتَسَلَّلُونَ» از «سَلَلَ»، نوعی خارج شدن به نرمی و پنهانی است، مثل کشیدن موی از ماست، یا سرقت شبانه از خانه. «لِوَاذً» نیز از «لازَ»، پناه دادن به یکدیگر است. «یَتَسَلَّلُونَ مِنْکُمْ لِوَاذًا» بیانگر نوعی پنهان شدن پشت سر دیگران هنگام سخن گفتن پیامبر برای فراخوانی مردم به جهاد یا سایر وظایف اجتماعی است که منافقان برای شانه خالی کردن از مشارکت در آن نشان می‌دادند.