وَيَوْمَ تَشَقَّقُ السَّمَاءُ بِالْغَمَامِ وَنُزِّلَ الْمَلَائِكَةُ تَنزِيلًا
روزی که [نظام جاذبه‌ای] آسمان [=ستارگان منظومه شمسی یا کهکشان] با ابرها [ی سماوی ناشی از انفجار خورشیدی] گسیخته گردد 27 و فرشتگان نازل شوند، نازل شدنی [متناسب با تحولات کیهانی] 28
27- «شَفَقَ» شکافتن و از هم گسیختن است. اگر به مخالفت و دشمنی «شقاق» گفته شده، به خاطر تفرقه و تشتتی است که وحدت را از هم می‌شکافد و اگر سفر دراز را «شُقّه» و سختی را «مشقّت» گفته‌اند، به دلیل وارفتگی و خستگی است که بدن را از حرکت باز می‌دارد.
28- نازل شدن فرشتگان در این مرحله به صورتی خاص، متناسب با نظام نوینی است که پس از آن بنیاد گذاشته می‌شود [والله اعلم].