وَيَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِـمُ عَلَى يَدَيْهِ يَقُـولُ يَالَيْتَنِي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُـولِ سَبِيلًا
و روزی که ستمگر دو دست خویش [از حسرت و ندامت] به دندان گزد و گوید: ای کاش همراه رسول راهی می‌پیمودم. 30
30- همراهی با رسول، پیروی از پیامی است که رسولان الهی ابلاغ کننده آن بودند. این تأسف و حسرت را آیات 66 (33:66) تا 68 سوره احزاب مفصل‌تر بیان کرده است.