لَّقَدْ أَضَلَّنِي عَنِ الذِّكْرِ بَعْدَ إِذْ جَاءَنِي وَكَانَ الشَّيْطَانُ لِلْإِنسَانِ خَذُولًا

مرا پس از آگاهی به [حقایق] قرآن گمراه کرد و [به راستی] شیطان برای آدمی رفیق نیمه راهی بس فریبکار است. 32

32- «خَذُول» صیغه مبالغه «خاذل»، از ریشه «خَذَلَ» می‌باشد. خذلان، رها کردن کسی است که به یاری شخص امید و انتظار بسته باشد. خذول بودن شیطان بیانگر نهایت فروگذاری و خوارکنندگی او نسبت به کسانی است که به وعده‌های فریبنده او دلبسته باشند.